Tag Archives: รีวิว

เรื่องเล่าจากความไม่รู้ : เที่ยว Okinawa ด้วยรถบัส ตอนที่ 2 ความเดิมจากตอนที่แล้ว  เราได้รู้ว่าสามารถเติมเงินลงบัตร Okica ได้จากบนรถบัส ในกรณีที่เงินในบัตรไม่พอจ่ายค่ารถ คราวต่อไปก็ไม่ต้องกังวลละว่าจะมีเงินไม่พอ วันต่อมาเรายังออกเดินทางไปนอกเมืองเหมือนเดิมโดยรถบัส ปลายทาง Okinawa World  ถ้ำหินงอกหินย้อย และโรงงานผลิตแก้วสไตร์โอกินาว่า การเดินทางไปขึ้นบัส ก็ยังคงไปขอข้อมูลที่ Okinawa Sightseeing Bus ที่เดิมที่เดียวครับ อยู่ใกล้ ๆ สถานี Asahibashi อยากไปไหน เข้าไปถามพนักงานสาวได้เลยครับ ที่นี่เขาใจดี และที่นี่ยังเป็นจุดขึ้นรถสำหรับใครที่ซื้อแพ้คเกจ one day tour ด้วยนะ 🙂     ป้ายรถบัสแต่ละสาย ที่ไปนอกเมืองเนี่ย ไม่ได้จอดที่เดียวกันนะ อย่างบัสที่ผมไป American Village วันก่อน ก็เป็นคนละป้ายกับ Okinawa World ที่ผมจะไปวันนี้ ดีที่แผนที่ที่ขอมาเขาบอกทางละเอียดดี เลยมารอไม่ผิดป้าย เราอยู่ในโอกินาว่า จังหวัดนึงในญี่ปุ่น ดังนั้นการตรงต่อเวลาจึงยังคงเป็นไปตามมาตรฐานญี่ปุ่น  ไม่ใช่แค่โมโนเรลเท่านั้น รถบัสเนี่ยก็ตรงเวลาอย่างเหลือเชื่อ เวลาในป้ายรถเมล์บอกไว้กี่โมงกี่นาที ก็ตามนั้นเลย มาช้าไปแค่วินาทีนี่ตกรถแน่นอน ... Read More »

  เรื่องเล่าจากความไม่รู้ : เที่ยว Okinawa ด้วยรถบัส โอกินาว่ารอบนี้ผมไปแบบไม่เช่ารถขับนะ ก็ต้องขึ้นบัส ขึ้นโมโนเรลเดินทางไปโน่นไปนี่ สนุกดี สถานที่นอกเมืองที่ต้องนั่งบัสไปไกลจากนาฮะ ก็โน่น American Village กับ Okinawa World นั่นเลย นั่งกันเกือบ ๆ ชั่วโมงเลยนะแต่ละที่เนี่ย แต่รถไม่ติดครับ โดยใช้บัตร Okica Ic card ตลอด ก็ใช้ ๆ จนไม่แน่ใจว่าเงินในบัตรหมดรึยัง ค่ารถก็ขยับขึ้นตามจำนวนป้าย โดยดูจากเลขดิจิตอลข้างคนขับ ง่ายดีครับ สำหรับคนที่ใช้บัตร Okica ก็แต้ปตอนขึ้นรถก่อน ส่วนคนที่จ่ายเงินสดก็รับตั๋วที่บอกเลขป้ายไปถือไว้ตอนขึ้นรถ คราวนี้วันนั้น ขากลับจาก American Village มาค่ำเลย ก็คิดอยู่ละว่าเงินในบัตรไม่พอแน่ ๆ อาจต้องจ่ายเงินสดไปนะ นั่งไปเรื่อย ๆ พอรถมาถึงนาฮะ ผมนี่ลงก่อนเลย แต้ปบัตรปุ้บ เงินไม่พอตามคาด ลุงคนขับก็ใจเย็นนะบอกเติมเงินลงในบัตร ได้ เฮ้ยยยย เพิ่งรู้ว่าทำได้ด้วย !!!! นึกว่าเติมเงินได้ที่ตู้หน้าสถานีเท่านั้น เติมเงินใน Okica บนรถบัสได้ มีเครื่องสแกนพร้อม ... Read More »

DECATHLON  (อ่านว่า ดีแคทลอน) ชื่อนี้มีใครรู้จักบ้าง ???  สำหรับนักเดินทางผมว่าน่าจะคุ้นเคยกะชื่อนี้นะ เพราะเป็นสโตร์ยักษ์ใหญ่สัญชาติฝรั่งเศส และมีสาขาเยอะมาก ทั่วยุโรปก็พูดได้ ร้านนี้เขาขายอุปกรณ์กีฬาแทบจะทุกประเภทในราคาสมเหตุสมผล แต่คุณภาพดีเกินราคา ในบ้านเรา Decathlon Thailand​  นั่นมีหน้าร้านมานานกว่าสิบปีแล้ว ที่บางนาทาวเวอร์ ที่เดียวในไทย พูดงี้หลายคนถึงกับร้องอ๋อออออ หลายคนเคยไป หลายคนอยากไปแต่ไม่สะดวกเพราะไกล หลายคนเลือกสั่งซื้อทางออนไลน์ แต่สโตร์นั้นเป็นของสิงคโปร์ (เหมือน apple store online บ้านเราแต่ของส่งจากสิงคโปร์) ในปีนี้เลยเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ เมื่อสาขาแรกและสาขาเดียวที่บางนาทาวเวอร์กำลังจะปิดตัว แล้วเปลี่ยนไปขยายสาขาในห้างโลตัส (ตอนนี้เปิดเฉพาะในกรุงเทพก่อน) เพื่อให้ลูกค้าเข้าถึงได้ง่ายกว่า โดยช่วงแรกนี้ไปเปิดสาขาที่ โลตัสบางนา โลตัสพระราม 4 โลตัสรัตนาธิเบศร์ โลตัสนวมินทร์ โลตัสหลักสี่ เกริ่นประวัติร้านมาคร่าว ๆ พอละ วันนี้ผมไปเดิน DECATHLON สาขาโลตัสพระราม 4 ขอบอกว่าใหญ่มากกกกกก มากกว่าที่คิดไว้ซะอีก มีแยกหมวดหมู่กิจกรรมไว้อย่างชัดเจน แต่ที่ผมตั้งใจมาดูคือ หมวดเสื้อผ้าและอุปกรณ์เดินทาง และเดินป่า โดยเฉพาะยี่ห้อ QUECHUA อ่านว่า ‘เกอร์ชู’ ไม่ใช่ เกย์ชัวร์ นะครับ 🙂 ... Read More »

คราวก่อนผมเขียนถึงเพาเวอร์แบงค์ของ eloop E17  ที่เพิ่งซื้อมาแล้ว เผอิญว่ามีเพื่อนสนใจยี่ห้อนี้เหมือนกัน แต่เขาอยากชาร์ตได้ทั้งมือถือและ iPad พร้อม ๆ กัน ซึ่ง eloop E17 ที่ผมใช้นั้นมีช่องจ่ายไฟ USB เพียงช่องเดียวเท่านั้น ก็เลยต้องหารุ่นอื่นที่ตรงกับความต้องการใช้ ซึ่งยี่ห้อ eloop นี้ก็ทำออกมาหลายรุ่น แล้วแต่ว่าใครจะชอบแบบไหน แล้วผมก็เลือกรุ่นยอดนิยมที่ออกมานานแล้ว แต่ยังได้ขายดีที่สุดของยี่ห้อนี้คือรุ่น eloop E13  ที่มีความจุกำลังดี ไม่มากไปหรือน้อยไป ที่ 13,000 mAh     แกะกล่องออกมาก็เหมือนเคยครับ มีตัวเครื่อง eloop E13  อันนี้ผมสั่งสีทองให้เพื่อน มันทองตรงไหนเนี่ย นึกว่าจะทองแบบโรสโกลด์ของ iPhone ซะอีก ผิวสัมผัสดีครับ สากมือไปทั้งตัว ไม่ต้องกลัวว่าจะจับแล้วลื่นปรื้ด และมีสายชาร์ต micro USB มาให้ 1 เส้น ไม่มีหัวปลั้กมาให้นะครับ     ผิวสัมผัสรุ่น eloop E13 ทำได้ดีมาก  รู้สึกถือแล้วติดมือดี ขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ จับได้กระชับ ... Read More »

เมื่อวานไปเดินกุ้กกุ้กที่งานคอมมาร์ต (commart) วันสุดท้ายที่ศูนย์สิริกิติ์ ก็ว่าจะไม่ซื้ออะไรแล้วนะ เผอิญไปเจอบูธนึงเขาเอาเจ้า เพาเวอร์แบงค์ (powerbank) ยี่ห้อ อีลูป (eloop) มาขายหลายรุ่น เห็นแล้วชอบกิเลสเลยเกิด ก็อ้างว่า sanyo eneloop ที่ผมใช้มาจะ 4 ปี ไปไหนมาไหนต้องพกติดกระเป๋าไปตลอด มันก็เก่าละ ต้องหาผู้ช่วยใหม่ซะแล้ว อุปกรณ์สามัญประจำกระเป๋าของผมและของใคร ๆ ในยุค 4G นี้     เลือกไปเลือกมาก็ได้รุ่นนี้มาแหละครับ eloop E17  ที่ขนาดบางเบาและสวยดี (powerbank นะ) ความจุไม่ต้องมากนัก ใช้กะมือถือเครื่องเดียว 10,000 mAh ก็เหลือ ๆ ละ อีกอย่าง ถ้าความจุเยอะ ระยะการชาร์ตตัวมันก็นานตามไปด้วยหลายชั่วโมงอยู่     ก็ไม่รู้ว่ายี่ห้อ eloop ของจีนมันจะดีมั้ย เพราะดันชื่อคล้าย ๆ กับ sanyo eneloop ยี่ห้อเดิมที่ใช้ผมอยู่  (ตอนนี้ขายสิทธิ์ไปให้ panasonic ละ)  เช็คในเวปไซด์ของ eloop นี้แล้วก็ดูน่าเชื่อถือนะ ... Read More »

คิง เพาเวอร์ ดิวตี้ฟรี (King Power Duty Free) ชื่อนี้นักเดินทางทุกคนย่อมรู้จักกันดี ว่าเป็นร้านค้าปลอดภาษีรายแรกในประเทศไทย โดยมีสาขาอยู่ใน 5 สนามบินทั่วประเทศ สนามบินสุวรรณภูมิ สนามบินดอนเมือง สนามบินเชียงใหม่ สนามบินภูเก็ต สนามบินหาดใหญ่ และยังมี คิง เพาเวอร์ ช้อปปิ้งมอลล์  ในเมืองอีก 3  สาขา คิง เพาเวอร์ ดาวน์ทาวน์ คอมเพล็กซ์ ถนนรางน้ำ คิง เพาเวอร์ ศรีวารี คอมเพล็กซ์ คิง เพาเวอร์ พัทยา คอมเพล็กซ์ คิง เพาเวอร์ยังเปิดรับสมาชิกด้วยการสมัคร คิง เพาเวอร์ เมมเบอร์การ์ด  ซึ่งมีอยู่ 5 ระดับ แต่ละระดับก็จะได้สิทธิประโยชน์ต่างกันไป บัตรสมาชิกทุกระดับ สามารถใช้ได้ที่คิง เพาเวอร์ ทุกสาขา และเข้าใช้บริการ ‘ห้องรับรองคิง เพาเวอร์ เลาจน์ (King Power Lounge)’ มาดูกันทีละระดับกันครับว่า มีสิทธิประโยชน์อะไรสำหรับผู้ถือบัตรแต่ละแบบบ้าง เริ่มจาก รับส่วนลด 5% เมื่อช้อปปิ้งที่คิง ... Read More »

มีใครไปเที่ยวแล้วพก คอมพิวเตอร์แลปท้อป (laptop computer) หรือที่เราเรียกติดปากว่า คอมพิวเตอร์โน้ตบุ้ค (notebook computer) ติดกระเป๋าไปด้วยรึเปล่าครับ ??? ทุกครั้งที่เดินทางไปไหน ผมจะพกแค่  iPad ไว้เพื่อดูแผนที่ google map และใช้เป็นฮาร์ทไดร์ไว้สำหรับแบคอัพภาพจากกล้อง กับใช้เล่นโซเชียลแค่นั้น แต่หลาย ๆ ครั้งอยากเขียนอะไรที่ไปพบเจอมาตามประสาคนอยากเล่าในเวปไซด์ แบบไม่ต้องรอกลับมาเปิดคอมที่บ้าน เพราะป่านนั้นคงไม่ว่าง หรือไม่มีอารมณ์จะเขียนแล้ว ซึ่ง  iPad มันทำไม่ได้ หรืออาจได้แต่ไม่สะดวกนัก ตอนนี้ก็เลยมีความคิดว่า จะพกแลปท้อปไปด้วยดีมั้ย จะกลายเป็นภาระไปมั้ยนะ  ??? ก็มีเพื่อน ๆ แนะนำว่าไหน ๆ ก็มี iPad แล้วก็แค่ซื้อคีบอร์ดแบบ bluetooth มาใช้ก็จบละ แต่พอไปดูมา ราคาไม่ใช่น้อย ๆ เลย แบบถูก ๆ ก็กลัวว่าจะไม่ทนมือแน่นอน คีบอร์ด bluetooth ต้องใส่ถ่านอีก ที่สำคัญคือมันไม่สวย ครั้นจะซื้อ case iPad แบบที่มีคีบอร์ดในตัวก็มีให้เลือกน้อยเหลือเกิน ไม่ถูกใจ ตัวเลือกที่ดีที่สุดก็ยังไม่พ้น laptop computer วันยังค่ำ แต่โจทย์ของผมต้องการแค่เขียนบล้อค ... Read More »

ปีนัง อาจจะเป็นผู้เล่าเรื่องที่อวดดีเกินไปนิดหน่อย ที่จะบอกว่า เราไปปีนังในสมัยที่คนส่วนใหญ่ยังรู้จักคุ้นชื่อเมืองนี้ว่าเป็นตลาดขายที่นอนแถวคลองเตย   จริงๆแล้วถึงจะอวดดี แต่เราเองก็รู้จักปีนังผ่านทางภาพถ่ายของเจ้าของร้านหนังสือคนหนึ่ง ภาพที่จัดวางองค์ประกอบไว้อย่างตั้งใจหรือไม่ตั้งใจไม่ทราบได้ มีแก้วกาแฟสีขาวกรุ่นด้วยอเมริกาโน่วางบนโต๊ะทรงกลมซึ่งจัดวางอยู่ในภาพเพียงเสี้ยวโค้งของขอบโต๊ะ องค์ประกอบถัดไปเป็นแถวเรียงรายของจักรยานแม่บ้านที่หลุดโฟกัสอาจตั้งใจเพื่อให้เป็นพื้นหลังเบลอๆ ทั้งหมดมองเห็นเพียงแว่บเดียว สมองก็สั่งให้อ่านคำบรรยาย “กาแฟเช้าที่ Love Lane”   Love Lane คือที่ไหน ตั้งคำถามทดไว้ในใจแล้วถือวิสาสะกดอ่าน comment ใต้ภาพ “คิดถึง Love Lane” “อยากไปอีก อากาศดีไหมคะ” “โหยชิวจังพี่ น่าอิจฉา”   สุดท้ายเราผู้ที่ไม่ได้สนิทอะไรกับเจ้าของร้านหนังสือ แม้จะรื้ออ่าน comment จนครบ ก็ยังหาทางไป Love Lane ไม่ได้สักที   นึกขึ้นได้ กดดูตรง Check-in ซึ่งจะแสดงแผนที่ออกมา แม้จะไม่ได้เก่งแผนที่ขนาดนั้นแต่ก็ดูรู้ได้ว่า นี่แหละประเทศมาเลเซีย นี่แหละ ปีนัง   ไม่ช้าหรอกสำหรับหัวใจของความอยากรู้ ไม่มีการรอคอยสำหรับข้อมูลที่รอเราอยู่ในจอสี่เหลี่ยม   จากรูปถ่ายที่เห็นเพียงใบเดียว กลายเป็นตั๋วรถทัวร์ เป็นการจองสัญญาใจกับคิวรถตู้ เป็นใบจองโรงแรม เป็นการวางแผนเที่ยว เป็นการวางแผนการเงิน หากจะเรียกด้วยนิยามที่สวยหรู คงยกให้ภาพถ่ายที่เห็นวันนั้นว่า “แรงบันดาลใจ” แต่จะได้ประโยชน์อะไรถ้าเราไม่มีแรงกล้าขับดันให้เกิดการตัดสินใจ   บางทีผลกระทบเล็กๆเหล่านี้ เราต่างคาดไม่ถึง จากรูปถ่ายกลายเป็นการเดินทาง จากองค์ประกอบภาพของใครสักคนกลายเป็นประสบการณ์ล้ำค่าของใครอีกคน   ทุกวันนี้ปีนังกลายเป็นที่รู้จักดีเสียแล้ว นักเล่าเรื่องที่เชื่องช้าอย่างเรา คงตามใครที่รีบกลับมาเล่าได้ไม่ทัน แต่หากได้หวังว่าเผื่อใครผ่านมาเห็นแล้วมีความคิดอยากเดินทางเหมือนอย่างที่เคยเป็นได้ คงดีไม่น้อย     ไม่น้อย ไม่มาก ว่าแต่คุณจะรับ “กาแฟเช้าที่ Love Lane” สักแก้วไหมล่ะ                               Read More »

บาธ (BATH) เป็นเมืองที่เราเดินทางต่อ หลังจากที่แวะเที่ยวเมืองซาลส์บิวรี่ (Salisbury) เพื่อไปดู Stonehenge ในวันเดียวกัน ผมได้จองที่พักที่เมืองบาธไว้เรียบร้อยแล้ว โดยขึ้นรถไฟจากสถานี Salisbury ปลายทางที่สถานีบาธสปา (Bath Spa)  ซึ่งหากจะนั่งรถไฟตรงจากลอนดอนมาที่เมืองบาธรวดเดียว ก็สามารถทำได้โดยไปขึ้นรถไฟที่สถานี แพดดิงตัน (Paddington) ปลายทางสถานี บาธสปา (Bath Spa)  ตอนแรกกะว่าจะหลับไปซะตื่นนึงบนรถ แต่แล้วก็ไม่ได้หลับเพราะวิวข้างทางสวยมาก หลับไม่ลงเลยครับ ใช้เวลาไม่นานรถไฟก็เทียบชานชาลาสถานีบาธสปา (Bath Spa) เรามาถึงเมืองบาธเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สถานีรถไฟในเมืองต่าง ๆ ของอังกฤษไม่ได้อยู่ไกลจากย่านชุมชนเลยครับ แค่เดินออกจากสถานีก็พร้อมเที่ยวได้เลย ที่บาธก็เหมือนกัน ตอนที่มาถึงแม้จะบ่ายแก่ ๆ แล้วก็ตามแต่เพราะยังเป็นฤดูซัมเมอร์ของที่นี่ ดวงอาทิตย์เลยต่อเวลาให้เราได้เดินเที่ยวสำรวจเมืองได้อีกพักใหญ่ ๆ แม้ร้านค้าจะเริ่มทยอยปิดแล้วก็ตาม ด้วยความที่บาธ เป็นเมืองเล็ก แต่มีศักดิ์ได้ขึ้นทะเบียนเป็นเมืองมรดกโลกจาก UNESCO และ ENGLISH HERITAGE เพราะเป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานเมืองหนึ่งในโลก โดยเฉพาะเรื่องสถาปัตยกรรมของชาวโรมัน และที่นี่เองมีสถานที่ท่องเที่ยว ที่ถือว่าเป็นต้นกำเนิดสปาแห่งแรกในโลก คือ Roman Bath นอกจาก Roman Bath จะเป็นสถานที่ที่นักท่องเที่ยวนิยมไปชมแล้ว ที่บาธยังมี สะพานพัลต์นีย์ (Pulteney Bridge) ที่มีความสวยงามที่สุดแห่งหนึ่ง ... Read More »

‘บาหลี (Bali)’ ชื่อนี้ได้ฟังแล้ว ภาพจากหนังโรแมนติคเรื่อง ‘Eat Pray Love’ ที่จูเลีย โรเบิร์ต แสดงนำเมื่อหลายปีก่อนก็ลอยขึ้นมาทันที ภาพเมืองบาหลี ถ่ายทอดลงในหนังเรื่องนี้ชวนให้อยากไปสัมผัสสักครั้ง เหตุผลง่าย ๆ เพียงแค่นี้เท่านั้นเองครับ คือที่มาของทริป แบกเป้เที่ยวบาหลี บาหลี เป็นเกาะหนึ่งของประเทศอินโดนีเซีย การเดินทางก็แสนง่ายดาย เพราะไม่ต้องขอวีซ่า มีเพียงพาสปอร์ตไทยก็เดินตัวปลิวได้แล้ว และการเดินทางจากบ้านเรา ผมใช้บริการสายการบิน Airasia บินตรงจากดอนเมือง ไปลงสนามบิน เดนบาซาร์ (Denpasar International Airport) หรือเรียกอีกชื่อคือ สนามบินงูระห์ไร (Ngurah Rai International Airport) ผมว่าเรียกสนามบิน เดนบาซาร์จะคุ้นหูกว่า  เที่ยวบินจากดอนเมืองไปบาหลีนั้นบินกันตั้งแต่เช้าตรู่ครับ เรียกว่าเคาเตอร์แอร์เอเซียเปิดปุ้บก็ไปเข้าคิวเช็คอินกันเลย ผมไม่ได้ทำเวปเช็คอินมาล่วงหน้า เพราะกะว่าจะขอให้คุณเจ้าหน้าที่เป็นคนเลือกที่นั่งให้ดีกว่า ไปบาหลีครั้งนี้ ผมไปด้วยเป้ขนาด cabin size เลยไม่จำเป็นต้องซื้อน้ำหนักเพื่อโหลดกระเป๋าไป แอร์เอเซีย ใช้เครื่องบิน AIRBUS รุ่น A320-200 รุ่นยอดนิยม ไม่เล็กไม่ใหญ่ ระยะห่างระหว่างเบาะอาจจะน้อยไปนิดสำหรับคนขายาวอย่างผม คือเกือบชนเบาะหน้า แต่ก็ไม่ถึงกับอึดอัด ระยะเวลาบินจากดอนเมือง ถึงบาหลี ใช้เวลาบินประมาณ ... Read More »